Ik had er al enkele zien passeren: de Grace jurk uit de La Maison Victor. Een erg leuke rechte jurk, zonder veel poespas, rechtuit rechtaan. Net zoals ik dus.
Met een personeelsfeest van manlief in het vooruitzicht; vond ik dit het geschikte moment om die jurk zelf te maken. Mijn oog viel op een mooie donkerrode stof, dat nogal stug is, maar toch zacht aanvoelt. Vraag met niet hoe de soort stof heet, want ik heb er niet het minste idee van. Maar dat het een rafelend stofje was, was zeker. De overlock en de rest van de kamer hing vol met kleine wollige pluisjes, inclusief mezelf.
De jurk bleek redelijk eenvoudig in elkaar te zetten, de uitleg in de LMV is gelukkig ook duidelijk. (Dat ik mijn voorpand rechts averechts op mijn achterpand stikte, en met het nodige gevloek terug moest losmaken, volledig buiten beschouwing gelaten natuurlijk) Ik koos wel om de rits in te zetten en niet op te stikken zoals het boekje het aangeeft. Ik vind dat namelijk gewoon niet mooi.
De zakken waren even zoeken om het mooi te krijgen (ja, ik had weer een stap overgeslagen…). Ik koos voor een vrolijk stofje als voering.
 |
| zakjes mooi afgewerkt gekregen |
 |
| Vrolijk stofje als voering |
Na het passen bleek dat de jurk niet echt flatteerde (lees: een zak rond mijn lijf was) en ging ik ten rade bij mijn schoonmama die mij hielp het geheel te tailleren. Gezien ik een holle rug heb, zijn er twee ‘nepen’ (coupenaden?) op gelijke afstand gestikt op de rug.
 |
| taillering in de rug |
Ook de taille werd aangepakt. Een beetje teveel aangepakt, want na het spelden bleek ik niet uit de jurk te geraken door mijn ‘bredere’ schouders. Hilariteit alom en opnieuw spelden dus. Uiteindelijk is er in de taille maar een klein beetje ingenomen, want anders kon ik gewoon niet in de jurk. Ik wijt het aan de te korte rits. Als deze jurk nog eens van onder de machine rolt, dan zorg ik toch voor een langere rits en een betere taillering.
Ziet er veel belovend uit, leuk die zakjes!