Het lag al even in mijn kast, een wondermooi stofje van art Gallery – Hello bear. Zo eentje dat je gaat strelen en koestert omdat je het zo mooi vindt. Het had absoluut nog geen bestemming, maar zou wel eens van pas komen.
I had the fabric for quite some time now in my stash, a wonderful fabric by Art Gallery, Hello Bear. I can’t keep my eyes off of it, it’s so beautiful. I hadn’t got a project in mind when I bought it, but I just couldn’t resist it.
Er werd genaaid tot enkele uren voor de jaarswisseling. De cadeautjes moesten immers op tijd af raken. De jurk voor kleine Ode was al even klaar, maar de warmtekussentjes moesten nog ineen gestoken worden.
I sewed til just a few hours before we went into the new year. I had to finish the gifts. The dress for the little niece was already finished but the gifts for her parents was yet to do.
A-pe-trots ben ik. Na talloze uren te slijten achter mijn naaimachine is mijn eerste Swoon tas er vanonder gerold. Allez, eerder gesukkeld dan zomaar gerold, want wat was dat een klus om die af te krijgen, zeg. Het feit dat ik dat dan nog binnen een bepaalde tijd moest afhebben, was al helemaal niet helpvol.
Proud as a peacock. That’s what I am. After spending hours on that sewing machine I finally managed to get my first Swoon bag finished. It was a hell of a ride.
Kleine Ode wordt 1. Een absolute mijlpaal. Een mijlpaal met een feestje. En feestjes impliceren cadeautjes. Dus tante kroop achter de naaimachine om voor de kleine jarige wat te maken. En niet zomaar wat, maar een heuse verjaardagsjurk.
Little Ode is one year old. Talking about a milestone. A milestone that asks for a party. A party asks for gifts, and that where I as aunt come in. On the planning: a birthday dress.
Ik haakte nog nooit. Ik leerde het niet op school, in tegenstelling tot mijn broer. Geen idee of mijn mama dit kan, ik heb het haar eigenlijk niet gevraagd. Toen ik hier een mooie muts zag, wou ik er ook eentje. Het enige om Meneertje Migraine het hoofd te bieden in de winter is het dragen van een muts. (En dan nog is dat geen garantie)
I have never crocheted. I didn’t learn it at school, although my brother did. I don’t know if my mum can crochet, I never asked her. But when I spotted this hat, I really want one too. A hat is the only thing to keep Mister Migraine silent in the winter. (And even then it’s no guarantee)