Dat Nieuwjaar met rasse schreven naderde en ik nog geen feestjurk voor de kabouter had, bezorgde me een pietsie stress. Het patroon dat ik wou maken was niet meteen duidelijk, maar dat het de prachtige katoensatijnen Kokkastof zou worden die ik ooit bij Petite Couture won, was zeker. Kleine A is nu eenmaal verzot op poezen, of een ‘poe’ zoals ze die noemt. We hebben zelf een lieve kater Gorki, die ze lieftallig ‘Okki’ noemt en waar de liefde momenteel vooral van haar kant komt. Gorki is duidelijk minder gesteld op haar gezelschap.

Ik ben gewoon eens door mijn digitale bib van patronen gegaan en ineens kwam ik een patroon tegen waarvan ik het bestaan niet meer wist.  De Georgia baby dress van Violette Field Threads. De vorige keer met de black Friday sale kocht ik veel patronen ineens, waardoor ik het overzicht een beetje verloor. Misschien toch eens een overzicht voorzien in mijn BuJo hiervan (tip voor mezelf).

Na het hele geprint, geplak en geknip (en oh wat haat ik pdf-patronen) kon ik eindelijk aan de slag. Ik had geluk dat ik tussen Kerst en Nieuw in verlof was zodat de jurk in etappes kon worden afgewerkt, want het bleek een hele klus te zijn vooral door het vele fronsen. Ik koos voor de driedelige rok aan de jurk, maar je kan het jezelf ook een stuk makkelijker maken en voor de rok in één deel gaan.

Het begon al met de halsafwerking, een gefronst boordje. Voor het boordje gebruikte ik nog een laatste restje van haar verjaardagsjurk.

Dit herhaalde ik aan de mouwen, wat een vreselijk gefriemel bleek. Laat ons stellen dat het niet zo goed is voor je stressniveau…

Toen ook bleek bij een eerste pasbeurt dat mevrouwtje haar peuterbuik er niet in paste, kreeg ik het even warm. Ik heb het lijfje weer opengedaan en haar wat meer ruimte gegeven. Bij een tweede pasbeurt bleek het goed te zitten. Na het lijfje volgden rijen en rijen aan stof die gefronst werden en aaneengestikt.

Vervolgens gingen ze door de overlock voor een nette afwerking, want zo heb ik het graag.

En daarna werd ieder rokdeel doorgestikt met een topstitch.

Wat was ik blij dat ik eindelijk aan de laatste rij zat. Al die meters stof, ik had het tegen dan al een beetje gehad.

Toen kwam het moeilijkste stuk terwijl ik dacht het al gehad te hebben. *woeps* Het rokdeel moest aan het lijfje gezet worden, maar er moest een ‘placket’ in genaaid worden, zodat haar rok ook nog een knoopje kon hebben om haar de jurk makkelijk te kunnen aantrekken. Wat. Een. Gedoe.

Dat het ding er uiteindelijk in geraakt is, is eigenlijk een half mirakel. Wat heb ik er op gefoeterd! Kostte me een half jaar van mijn leven denk ik.

Ondertussen was ik wel wat in tijdsnood geraakt en heb ik in de plaats van de mooie roze glitterknoopjes die ik kocht, gewoon jerseydrukkers in de jurk geplaatst.

Achteraf gezien wel een beetje jammer, vooral omdat ik minutieus aan de jurk gewerkt had en er al uren in gestoken had. Maar toch, ik ben er keifier op! Echt!

De kabouter kon meteen haar jurk testen en feest vieren. Blijkt speelproof te zijn. (Gelukkig)

Het was wellicht de moeilijkste jurk die ik maakte tot nog toe, of in ieder geval degene die me het meest werk opleverde. Maar als ik haar er zo in zien stralen, dan weet ik dat het toch de moeite waard geweest is.

Patroon: Violette field threadsGeorgia baby dress
Stof: Kokka fabric – Trèfle | Petite couture

Bedankt dat je kwam kijken!

1 reactie op Pussycat, pussycat, I love you

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *